Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .

б в д е й к л м н п р с т у ў х ц ч ш я

со́балевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да собаля. Собалевы след.

собалегадо́вец, ‑доўца, м.

Спецыяліст на собалегадоўлі.

собалегадо́ўля, ‑і, ж.

Гадоўля собаляў на зверафермах.

собалегадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да собалегадоўлі, звязаны з собалегадоўляй. Собалегадоўчая гаспадарка.

со́балеў, ‑ева.

Які належыць собалю. Собалеў хвост.

со́баль, ‑я, м.

1. Невялікі драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам бурай афарбоўкі.

2. Футра гэтага звярка. Абшыты собалем каўнер.

со́біць, ‑біць; безас. зак., каму.

Абл. Прыйсці ў галаву, навесці на думку зрабіць што‑н. нечаканае. — Собіла ж мне выбрацца ў гэткае разводдзе ў дарогу, — дакараў сябе англічанін. Сачанка. Кастусь дзівіўся і недаўмяваў: собіла ж некалі вось так сяліцца людзям. Даніленка.