Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

мот, ‑а, М моце, м.

Той, хто неразумна траціць, матае грошы, маёмасць.

мота...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: 1) маторны, напрыклад: мотапіла, мотадрызіна; 2) матарызаваны, напрыклад: мотабатальён, мотадывізія; 3) матацыклетны, напрыклад: мотагурток, мотагонкі.

[Ад лац. motor — які прыводзяць у рух.]

мотаама́тар, ‑а, м.

Вадзіцель матацыкла, мотаролера або мапеда, які мае пасведчанне на права ваджэння і не з’яўляецца прафесіяналам.

мотабалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Удзельнік спаборніцтва па мотаболу.

мотабатальён, ‑а, м.

Матарызаваны батальён. Танкістаў падтрымалі мінамётчыкі з мотабатальёна. Мележ.

мотабо́л, ‑а, м.

Футбол на матацыклах.

мотабо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Невялікае маторнае судна; маторны бот.

мотавеласіпе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Веласіпед з маторам.

мотаго́нкі, ‑нак; адз. мотагонка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Гонкі на матацыклах.

мотаго́ншчык, ‑а, м.

Спартсмен, удзельнік мотагонак.