Verbum

ацвеража́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ацверазіцца.

2. Зал. да ацверажаць.

ацвеража́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ацверазіць.

ацверажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацверазіць і ацверазіцца.

ацверазе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ацверазеў, стаў цвярозы. // перан. Які стаў цвяроза думаць, меркаваць аб чым‑н.

ацверазе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее і ацвяро́зець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’япення. // перан. Пачаць цвяроза думаць, разважаць, вырашаць пытанні.

ацверазі́цца, ацверажуся, ацвярэзішся, ацвярэзіцца і ацвяро́зіцца, ‑рожуся, ‑розішся, ‑розіцца; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’япення. Хлор, ужо ацверазіўшыся, прыўстаў з месца і нядбайна матнуў рукою. Гартны. // перан. Пачаць цвяроза думаць, меркаваць пра што‑н.

ацверазі́ць, ацверажу, ацвярэзіш, ацвярэзіць і ацвяро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., каго.

Прывесці ў цвярозы стан, зрабіць цвярозым. // перан. Вярнуць каму‑н. здольнасць цвяроза думаць, меркаваць аб чым‑н. [Пашкевічус:] — Але мая стрэльба .. ацверазіла [Парэчкуса], ды і Йонас з бацькам скруцілі яму рукі. Броўка. Восеньская паездка як бы ацвярозіла [Паходню]. Хадкевіч.

ацвярдзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў цвёрдым; зацвярдзелы. Ацвярдзелая смала.

ацвярдзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацвярдзець.

ацвярдзе́ць, ‑ее; зак.

1. Перайсці з вадкага стану ў цвёрды; зацвярдзець. // Зрабіцца цвярдзейшым; пацвярдзець.

2. Спец. Зрабіцца цвёрдым (пра зычныя гукі).