пламбо́ўка, ‑і,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuпламбо́ўшчык, ‑а,
Той, хто займаецца накладваннем пломб (у 1 знач.).
пламбо́ўшчыца, ‑ы,
план, ‑а,
1. Чарцёж, які паказвае ў паменшаным выглядзе мясцовасць, прадмет, збудаванне і г. д. у гарызантальнай праекцыі.
2. Праграма заданняў і прац у гаспадарчай, культурнай і інш. галінах, якія павінны быць выкананы ў адпаведны тэрмін.
3. Праект, праграма якога‑н. дзеяння.
4. Парадак, паслядоўнасць, сістэма, кампазіцыя чаго‑н.
5. Месца, занятае асобай або прадметам у перспектыве, вызначанае паводле адлегласці яго ад назіральніка, ад камеры.
6. Галіна, сфера праяўлення чаго‑н.; спосаб разгляду чаго‑н.
7.
•••
[Ад лац. planum — плоскасць.]
планава́нне, ‑я,
пла́навасць, ‑і,
Уласцівасць планавага.
планава́цца, ‑нуецца;
планава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
1. Складаць план, праект якога‑н. збудавання.
2. Размячаць месца пад што‑н. згодна з планам.
3. Складаць план развіцця, ажыццяўлення чаго‑н.; уключаць у план развіцця чаго‑н.
4. Мець намер, разлічваць зрабіць што‑н., меркаваць.
5.
планаві́к, ‑а,
Спецыяліст па складанню вытворчых планаў.
пла́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да плана (у 2 знач.).
2. Які ажыццяўляецца па загадзя намечанаму плану.