Verbum

мостабудава́нне, ‑я, н.

Пабудова мастоў.

мостабудаўні́к, ‑а, м.

Спецыяліст па будаўніцтву мастоў.

мостабудаўні́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мостабудавання.

мо́сцік, ‑а, м.

1. Памянш. да мост (у 1 знач.); невялічкі мост. Пад нагамі заскрыпелі дошкі маленькага мосціка праз раўчук. Шамякін. І неяк міжвольна перакідаецца мосцік паміж учарашнім днём і заўтрашнім. Шахавец.

2. Тое, што і мост (у 2, 4 знач.).

3. Высокая пляцоўка, узвышэнне на караблях, некаторых машынах для назірання за чым‑н., камандавання. Капітанскі мосцік. □ Марына адной рукой ухапілася за поручань, а другой ускінула кошык на паравозны мосцік. Кавалёў. Недзе там, на мосціку камбайна, стаяў і тоўсты Амархан. Даніленка.

мот, ‑а, М моце, м.

Той, хто неразумна траціць, матае грошы, маёмасць.

мота...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: 1) маторны, напрыклад: мотапіла, мотадрызіна; 2) матарызаваны, напрыклад: мотабатальён, мотадывізія; 3) матацыклетны, напрыклад: мотагурток, мотагонкі.

[Ад лац. motor — які прыводзяць у рух.]

мотаама́тар, ‑а, м.

Вадзіцель матацыкла, мотаролера або мапеда, які мае пасведчанне на права ваджэння і не з’яўляецца прафесіяналам.

мотабалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Удзельнік спаборніцтва па мотаболу.

мотабатальён, ‑а, м.

Матарызаваны батальён. Танкістаў падтрымалі мінамётчыкі з мотабатальёна. Мележ.

мотабо́л, ‑а, м.

Футбол на матацыклах.