Verbum

славяназна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць навуковых дысцыплін аб мовах, літаратурах, фальклоры, гісторыі, матэрыяльнай і духоўнай культуры славянскіх народаў.

славяназна́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да славяназнаўства, славяназнаўцаў.

славяналю́б, ‑а, м.

Прыхільнік усяго славянскага; славянафіл.

славяналю́бства, ‑а, н.

Прыхільнасць да ўсяго славянскага.

славянафі́л, ‑а, м.

Прыхільнік славянафільства. Славянафілы прапаведавалі ўсё старое, патрыярхальнае і выслаўлялі ідэю чуллівага адзінадушша народа, і цара. «Беларусь».

славянафі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Жан. да славянафіл.

славянафі́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да славянафіла, славянафільства. Славянафільскія ідэі. Славянафільскі часопіс.

славянафі́льства, ‑а, н.

Кансерватыўная грамадска-палітычная плынь сярэдзіны 19 ст., якая ідэалізавала самабытны шлях развіцця Старажытнай Русі, яе патрыярхальнасць, сялянскую абшчыну, праваслаўе і супрацьпастаўляла развіццю заходніх краін.

славянафі́льстваваць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; незак.

Быць славянафілам, прытрымлівацца славянафільскіх поглядаў.

славянафо́б, ‑а, м.

Праціўнік культурнапалітычнага збліжэння са славянскімі народамі і краінамі; ненавіснік славян.