Verbum

ацынкава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ацынкаваць.

ацынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакрыць паверхню металічнага вырабу тонкім слоем цынку.

ацынко́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ацынкоўкі, прызначаны для ацынкоўкі. Ацынковачны цэх.

ацынко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да ацынкоўваць.

ацынко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ацынкаваць.

ацынко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацынкоўваць — ацынкаваць.

2. Тонкі слой цынку, нанесены на паверхню металу, металічнага вырабу.

ацынко́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ацынкоўцы (у 1 знач.).

ацынко́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да ацынкоўшчык.

ацэло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Вялікая дзікая кошка, якая водзіцца ў Паўднёвай Амерыцы.

[Фр. ocelot.]

ацэментава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ацэментаваць.