спла́кацца, сплачуся, сплачашся, сплачацца; зак.
1. Праліць шмат слёз; змучыцца ад плачу. На свежым пяньку хлапчук малы Сплакаўся — усхліпвае ледзьве. Барадулін.
2. Выплакацца. Пакуль не сплачашся, не палягчэе. Паўлаў.
спланава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад спланаваць.
спланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
1. Скласці план або праект пабудовы. Спланаваць будынак.
2. Размясціць, пабудаваць паводле плана; адвесці месца для размяшчэння чаго‑н. Спланаваць вуліцу. Спланаваць парк.
3. Скласці план якіх‑н. мерапрыемстваў, развіцця чаго‑н.; арганізаваць (справу, работу і пад.) у адпаведнасці з планам. Спланаваць вясеннія работы. □ Прыйшлі яны [партызаны] ў лагер проста Між соснаў, між кронаў дубовых, І там на карце з бяросты Спланавалі свой бой чарговы. Нядзведскі. Цямнела, а .. [Максім] аставаўся ў канторы з Марголіным, каб спланаваць наступны дзень. Грамовіч. // Намеціць па плану; уключыць у план; запланаваць. Спланаваць на лета паездку на ўзмор’е.
сплані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што і без дап.
Планіруючы, зрабіць пасадку. Нарэшце паветраныя падарожнікі асцярожна спланіравалі і апусціліся на зямлю. Гамолка.
сплаў 1, сплаву, м.
Сумесь, злучэнне двух або некалькіх плаўкіх цел (звычайна металаў). Лёгкія сплавы. □ Акрамя адлівак з шэрага чыгуну, на некаторых заводах дарэвалюцыйнай Беларусі было асвоена прымітыўным спосабам ліццё медных сплаваў. «Весці». // перан. Злучэнне розных элементаў, частак і пад. чаго‑н. Мова літоўскіх летапісаў з’яўляецца своеасаблівым сплавам старой кніжнай мовы з элементамі жывой беларускай гаворкі. Шакун. [Паэма М. Танка] «Нарач» — смелая спроба зліць у адным сплаве элементы эпасу, лірыкі, драмы. Бярозкін.
сплаў 2, сплаву, м.
Дзеянне паводле дзеясл. сплаўляць 2 — сплавіць 2 (у 1 знач.).
спла́ўка, ‑і, ДМ сплаўцы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. сплаўляць 1 — сплавіць 1 (у 1 знач.).
спла́ўлены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сплавіць 1.
спла́ўлены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сплавіць 2.
спла́ўліванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сплаўляць 1 — сплавіць 1.
сплаўля́цца 1, ‑яецца; незак.
1. Незак. да сплавіцца.
2. Зал. да сплаўляць 1.
сплаўля́цца 2, ‑яецца; незак.
1. Перамяшчацца, адпраўляцца ўплынь па цячэнню ракі. Рэчка запаведная, лес не сплаўляецца, рыбу лавіць забаронена, дык няхай яна сабе цячэ, як хоча. В. Вольскі.
2. Зал. да сплаўляць 2.
сплаўля́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да сплавіць 1.
сплаўля́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да сплавіць 2.