Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

чатырохпо́люснік, ‑а, м.

У электратэхніцы і радыётэхніцы — участак электрычнага ланцуга з чатырма кропкамі падключэння — дзвюма ўваходнымі і дзвюма выходнымі.

чатырохпялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

З чатырма пялёсткамі. Чатырохпялёсткавая кветка.

чатырохрадко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае чатыры радкі, складаецца з чатырох радкоў. Байка [Багушэвіча] складаецца з чатырохрадковых строф з перакрыжаванай рыфмоўкай.

чатырохрадко́ўе, ‑я, н.

Верш ці страфа з чатырох радкоў. І пакуль прыйшлі хлопцы, на старонках сшытка ляжалі ўжо чатырохрадкоўі пра дзявочыя косы, пра размову з дзяўчынай. Шахавец.

чатырохразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які чатыры разы быў, паўтараўся. // Які чатыры разы дамагаўся чаго‑н., атрымліваў што‑н. Чатырохразовы чэмпіён. // Прызначаны на чатыры разы, сапраўдны на чатыры разы. Чатырохразовы пропуск. // Які адбываецца чатыры разы, разлічаны на чатыры разы. Чатырохразовае харчаванне.

чатырохскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй структуры мае чатыры склады. Чатырохскладовае слова.

чатырохсло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з чатырох слоў. Так узніклі двухслоўныя (трох- і чатырохслоўныя) найменні, якія давалі магчымасць адрозніваць асобы, што насілі аднолькавае імя, індывідуалізавалі іх. «Полымя».

чатырохсотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца, існуе чатырыста год. Чатырохсотгадовая гісторыя дзяржавы.

2. Які мае адносіны да чатырохсотгоддзя (у 2 знач.). Чатырохсотгадовы юбілей.

чатырохсотго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у чатырыста год.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося чатырыста год назад. Чатырохсотгоддзе бітвы.

чатырохсо́ты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да чатырыста. Чатырохсоты нумар. // Які адбыўся чатырыста разоў. Чатырохсоты спектакль.