сплю́снуцца, ‑нецца; зак.
Разм. Сплюшчыцца 2, стаць сплюснутым ад ціску, удару. На .. [Дробаве] .. сіняя кепка-васьміклінка з кароценькім брылём сплюснулася ад меха і сям-там прабіта дажджом. Ракітны.
сплю́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.
Разм. Сплюшчыць 2, сціснуць. Сплюснуць каробку. / у перан. ужыв. У свірне было душна, цесна. Гэтак жа цесна было ў грудзях — іх сціснула, сплюснула нейкім нечуваным цяжарам. Асіпенка.
сплю́шчанасць, ‑і, ж.
Уласцівасць сплюшчанага 2.
сплю́шчаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сплюшчыць 1.
сплю́шчаны 2, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сплюшчыць 2.
2. у знач. прым. Які стаў пляскатым ад ціску, удару і пад. Дзе сосны — дзён яшчэ нядаўніх сведкі? Акопы... Дрот калючы... Сплюшчаная каска. Шушкевіч. // Прыплюснуты; пляскатай формы. Сплюшчаны нос.
сплю́шчванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сплюшчваць 2 — сплюшчыць 2.
сплю́шчвацца 1, ‑аецца.
Незак. да сплюшчыцца 1.
сплю́шчвацца 2, ‑аецца; незак.
1. Незак. да сплюшчыцца 2.
2. Зал. да сплюшчваць 2.
сплю́шчваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да сплюшчыць 1.
сплю́шчваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да сплюшчыць 2.
сплю́шчыцца 1, ‑шчыцца; зак.
Заплюшчыцца (пра вочы, павекі). Сплюшчыліся вочы Толькі перад ранкам... Русак.
сплю́шчыцца 2, ‑шчыцца; зак.
Зрабіцца пляскатым ад ціску, удару. Ляжыць паравоз мой, .. тэндэр убок схіліўся і сплюшчыўся ў блін, а за тэндэрам груба вагонаў. Лынькоў.
сплю́шчыць 1, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.
Заплюшчыць (вочы, павекі). Толькі сплюшчу вочы гарачыя, — Паплывуць вобразы, як вандроўныя хмары. Танк.
сплю́шчыць 2, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.
Сціснуўшы, зрабіць пляскатым. Вядро ляжала ў кузаве, і Сцяпан сплюшчыў яго кляновымі чуркамі. Пташнікаў.
сплява́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад спляваць.