Verbum

плы́тніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плытніка, належыць яму. Гаварылі за сталом і пра справы зусім звычайныя: дзед успамінаў свае плытніцкія прыгоды. Брыль.

плы́ўкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць плыўкага. Плыўкасць грунту.

плы́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і плывучы (у 3 знач.).

плыўчы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Жан. да плывец.

плыць,

гл. плысці.

плювіёграф, ‑а, м.

Прыбор для рэгістрацыі колькасці, працягласці і інтэнсіўнасці ападкаў.

[Ад лац. pluvia — дождж і грэч. graphō — пішу.]

плювіёметр, ‑а, м.

Прыбор, які вымярае колькасць ападкаў.

[Ад лац. pluvia — дождж і грэч. metreō — мераю.]

плюга́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць плюгавага.

плюга́вец, ‑гаўца, м.

Разм. Плюгавы чалавек. [Макар:] — Нават самаму дужаму чалавеку, калі на яго з-за вугла кінецца які плюгавец, дык можа надаваць добра, пакуль той ачомаецца. Сабаленка.

плюга́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Мізэрны, худы, нікчэмны з выгляду. Выгляд у .. [Вольскага] быў досыць плюгавы: нізенькі, рыжыя валасы, чырвоныя вочкі. Бядуля.