Verbum

піруэ́т, ‑а, М ‑руэце, м.

Поўны паварот усяго цела на наску адной нагі ў танцы.

[Фр. pirouette.]

піры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Мінерал жоўтага колеру ў выглядзе зярністых мас з металічным бляскам; серны або жалезны калчадан.

[Ад грэч. pýr — агонь.]

піры́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пірыту.

піры́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пірытавы.

піры́хій, ‑я, м.

Ненаціскная двухскладовая стапа ямба або харэя ў вершаскладанні.

[Грэч. pyrrhíchios.]