клятвапарушэ́нне, ‑я,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuкля́твенны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да клятвы; пацверджаны клятвай.
клятча́сты, ‑ая, ‑ае.
Які мае ўзор, рысунак у клетку.
клятча́тка, ‑і,
1. Арганічнае рэчыва, з якога складаецца абалонка клетак расліны і якое з’яўляецца сыравінай для многіх прамысловых вырабаў; цэлюлоза.
2. Рыхлая падскурная злучальная тканка ў арганізме чалавека і жывёлы.
клятча́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Тое, што і клятчасты.
2. Які складаецца з клетак (у 4 знач.).
кля́ты, ‑ая, ‑ае.
Якога клялі, пракліналі; ненавісны.
кля́ўза, ‑ы,
1.
2.
[Ад лац. clausula — агаворка, дадатковы артыкул.]
кля́ўзнік, ‑а,
кля́ўзніца, ‑ы,
кля́ўзнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;