кля́ўзнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Займацца кляўзамі; нагаворваць, паклёпнічаць. Кляўзнічаць на суседа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)