Verbum

зымправізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе.

Зак. да імправізаваць.

зына́чванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зыначваць — зыначыць.

зына́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да зыначыцца.

зына́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зыначыць.

зына́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Перайначыцца, перамяніцца. — А божачка мой, дык няўжо ж я так зыначылася, што ты цёткі Каці не пазнаў. Сабаленка.

зына́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Разм. Перайначыць, перамяніць. Як бы чалавека ні зыначыла гора, усё роўна ў ім заўсёды знойдзецца нешта сваё. Сабаленка. А рабочыя, сяляне ўсё зыначылі дазвання. Дубоўка.

зыр, ‑у, м.

У выразе: на зыры — а) на адкрытым узвышаным месцы. Стаяць на зыры; б) на быстрыні, на хуткім цячэнні ракі.

зыра́не, ‑ран; адз. зыранін, ‑а, м.; зыранка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. зыранкі, ‑нак; ж.

Устарэлая назва народа комі.

зыра́нін,

гл. зыране.

зыра́нка,

гл. зыране.