во́льнасць, ‑і,
1. Свабода, незалежнасць.
2. Парушэнне агульнапрынятых правіл, адступленне ад нормы.
3. Нястрыманасць, фамільярнасць; нетактоўнасць.
во́льнасць, ‑і,
1. Свабода, незалежнасць.
2. Парушэнне агульнапрынятых правіл, адступленне ад нормы.
3. Нястрыманасць, фамільярнасць; нетактоўнасць.
во́льная, ‑ай,
во́льніца, ‑ы,
1.
2.
во́льны, ‑ая, ‑ае; ‑лен, ‑льна.
1. Нікому не падпарадкаваны, ні ад кога не залежны, які мае магчымасць адвольна распараджацца сваім часам, ажыццяўляць свае жаданні.
2. Свабодны ад сацыяльнага і інш. прыгнёту.
3. Нікім, нічым не заняты; пусты, свабодны.
4. Не абмежаваны якімі‑н. перашкодамі, прадметамі, бязмежны, бяскрайні.
5. Нястрыманы, які выходзіць за межы прынятых нормаў.
6. Уласцівы свабоднаму жыццю.
7. Які заклікае, абуджае імкненне да волі; свабодалюбны.
8. Больш чым дастатковы па велічыні, прасторны.
9. Які робіцца без выкарыстання спартыўных прылад.
10. Які адбываецца на свабодзе, не ў памяшканні, не пад наглядам.
11. У якім не прытрымліваюцца пэўнага парадку.
12. Не заціснуты, не замацаваны ў чым‑н.
•••
вольт 1, ‑а,
Адзінка вымярэння напружання электрычнага току.
[Ад уласн. імя.]
вольт 2, ‑а,
1. Круг, утвораны крутым паваротам каня пры верхавой яздзе на манежы.
2. Ухіленне ад удару праціўніка ў час фехтавання.
[Фр. volte.]
во́льта, ‑ы,
Лёгкая баваўняная тканіна.
во́льтавы 1, ‑ая, ‑ае.
Пашыты з вольты.
во́льтавы 2, ‑а.
У выразе: вольтава дуга
во́льха, ‑і,
Лісцевае дрэва сямейства бярозавых, якое расце ў сырых месцах; алешына.
во́ля, ‑і,
1. Свядомае і мэтанакіраванае рэгуляванне чалавекам сваёй дзейнасці.
2. Жаданне, патрабаванне.
3. Улада, права.
4. Свабода, незалежнасць;
5.
6. Магчымасць дзейнічаць самастойна.
7. Становішча, пры якім жыццё чалавека, жывёл, птушак не абмежавана ўмовамі зняволення.
8. Прастор, прыволле, раздолле.
•••
во́ляй-няво́ляй,
Незалежна ад жадання, паняволі.