Verbum

зды́хля, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і здыхляціна (у 2 знач.).

здыхля́к, ‑а, м.

Разм. Пра слабага, худога мужчыну.

здыхля́ціна, ‑ы, ж.

Разм.

1. Труп здохлай жывёліны. // зб. Мяса здохлай жывёліны; падла.

2. Пра слабага, худога, хваравітага чалавека. — Ты, здыхляціна, і гэткага мужыка не варта! Бядуля. // Пра замораную, худую жывёліну. Скора пасля таго, як жаніўся, [Васіль] прывёў каня — не здыхляціну, а каня — людзям на зайздрасць! Мележ.

здэмаралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Разм. Выклікаць дэмаралізацыю.

здэтанава́ць, ‑нуе.

Зак. да дэтанаваць ​¹.

зніма́нне і здыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. знімаць, здымаць.

зніма́цца і здыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зняцца.

2. Зал. да знімаць, здымаць.

зніма́ць і здыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зняць.