плаціна́т, ‑у, М ‑наце, м.
Соль плацінавай кіслаты.
плацінаты́пія, ‑і, ж.
Спец. Спосаб фатаграфавання на солях плаціны.
плацінаты́пны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да плацінатыпіі.
плаці́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да плаціны.
плаці́цца, плаціцца; незак.
Зал. да плаціць.
плаці́ць, плачу, плаціш, плаціць; незак.
1. што, за што і без дап. Аддаваць грошы або што‑н. каштоўнае як належнае за што‑н. Плаціць за пакупку. Плаціць за абед. □ Не плаціць багаты, а вінаваты. Прыказка. // Аддаваць грошы або іншыя каштоўнасці ў лік якіх‑н. абавязацельстваў. Плаціць падаткі. Плаціць даўгі. □ Кожныя дванаццаць гадоў.. [такароўцы] аднаўлялі кантракт, штогод плацілі акуратна арэнду і жылі прыпяваючы. Бядуля.
2. перан.; чым. Так або інакш адказваць на чый‑н. учынак. Як слуга, як нявольнік, табе я Так стараўся служыць, дагадзіць! Так любіў цябе шчыра, з надзеяй, Што ўзаемнасцю будзеш плаціць. Купала. І народ плаціў сваім воінам бацькоўскай любоўю. «Звязда».
•••
Плаціць той жа манетай — тое, што і адплаціць той жа манетай (гл. адплаціць).
плацка́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.
Асобы білет на нумараванае месца ў вагоне поезда.
[Ням. Platzkarte.]
плацка́ртны, ‑ая, ‑ае.
З плацкартай. Плацкартны білет. // Прызначаны для пасажыраў з плацкартай. Плацкартны вагон.
пла́цце, ‑я, н.
1. Тое, што і сукенка. Як толькі падняліся ў паветра, танклявая сцюардэса ў чорным плацці з белым каўнерыкам абвясціла, што ляцець мы будзем высока. Скрыган. Вышэй сярэдняга росту, статная, яна была ў просценькім, але з добрым густам пашытым плацці. Васілевіч.
2. зб. Разм. Бялізна. [Бацька] пайшоў у званары за паўтраця рубля на месяц, званіў і вартаваў царкву.. Маці плацце людзям мыла і гароднае насенне прадавала. Гарэцкі.
пла́ццевы, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для плацця. Плаццевыя тканіны.