Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сортавыпрабава́нне, ‑я, н.

Праверка і ацэнка сартоў сельскагаспадарчых культур, якая праводзіцца ў полі на спецыяльных участках.

сортапрака́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Пракатка сартавога жалеза.

сортапрака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сортапракаткі, прызначаны для яе. Сортапракатны цэх.

сортапрака́тчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па сортапракатцы.

со́ртнасць, ‑і, ж.

1. Тое, што і гатунковасць. Сортнасць тавараў.

2. Прыналежнасць да высокага або каштоўнага сорту (пра культурныя расліны). Сортнасць пшаніцы.

со́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і гатунковы.

2. Які належыць да высокага або каштоўнага сорту. Сортнае насенне пшаніцы.

со́рус, ‑а, м.

Спец. Сукупнасць кучна размешчаных спарангіяў на лісцях папараці і некаторых водарасцей.

[Ад грэч. sōros — куча, мноства.]