Verbum

пілара́ма, ‑ы, ж.

Прыстасаванне для распілоўкі бярвення на дошкі, якое прыводзіцца ў рух электраматорам. [Дзямід Сыч:] — Нам трэба устанавіць сваю пілараму, каб не цягаць калод у райпрамкамбінат. Паслядовіч.

пілара́мшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто працуе на пілараме. Сярод простых людзей знайшліся і дзесятнікі, і каменшчыкі, столяры і бетоншчыкі, піларамшчыкі і машыністы. «Беларусь».

пілатава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пілатаваць.

пілатава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пілатаваць.

пілатава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да пілатаваць.

пілатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Кіраваць у час палёту самалётам, або іншым лятальным апаратам. Пілатаваў .. [самалёт] Герой Савецкага Саюза капітан Груздзеў. «Звязда».

[Ад фр. piloter.]

пілата́ж, ‑у, м.

Майстэрства кіравання самалётам або іншым лятальным апаратам, а таксама манеўраванне самалёта. Вышэйшы пілатаж.

[Фр. pilotage.]

пілата́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пілатажу. Калі былі ў апошняй пілатажнай зоне, Чайчук развярнуўся і пачаў рабіць комплекс практыкаванняў. Алешка.

піла́-ры́ба, пілы-рыбы; мн. пілы-рыбы; ж.

Вялікая драпежная марская рыба з пілападобнымі адросткамі на верхняй сківіцы.

пі́лерс, ‑а, м.

Спец. Вертыкальная стойка для падтрымкі палубы.

[Англ. pillars (мн.).]