Verbum

плюралісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плюралізму.

плюра́льны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: плюральны вотум гл. вотум.

плюс ​¹, ‑а, м.

1. Матэматычны знак у выглядзе крыжыка (+), які ставіцца паміж лічбамі для абазначэння складання. Два плюс два будзе чатыры. // Такі ж знак перад лічбай для вызначэння таго, што лічба гэтая дадатная, г. зн. большая, чым нуль. Тэмпература паветра плюс дзесяць градусаў.

2. Крыжык, які ставіцца пры школьнай ацэнцы і абазначае некаторае перавышэнне яе. Чатыры з плюсам.

3. у знач. нязм. Акрамя таго, з дабаўленнем. Дэвіз павінен быць такі: «Вучоба плюс праца!» «Звязда».

4. перан. Дадатны бок, перавага. — Калі ім [сялянам] ўдасца зямлі не даць [Пілацееву], гэта будзе велізарнейшым плюсам у палітычным расце сялянства. Галавач.

[Ад лац. plus — больш.]

плюс ​², ‑у, м.

Спец. Тое, што і кумач.

плюсава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для плюсавання. Плюсавальная машына.

плюсава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плюсаваць.

плюсава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад плюсаваць.

плюсава́цца, ‑суецца; незак.

Зал. да плюсаваць.

плюсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Спец. Насычаць (тканіну) асобым хімічным растворам перад тым, як фарбаваць яе або друкаваць малюнак на ёй.

плю́савы ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плюса ​¹. Плюсавая тэмпература.

плю́савы ​², ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для плюсавання.

плю́ска, ‑і, ДМ плюсцы; Р мн. ‑сак; ж.

Утварэнне з лісцяў, якое абкружае аснову плода або ўвесь плод.