плата́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да платана.
2.
плата́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да платана.
2.
платані́зм, ‑у,
1. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне старажытнагрэчаскага філосафа Платона і яго паслядоўнікаў, заснаванае на тым, што рэальны зменлівы свет прыродных рэчаў з’яўляецца толькі слабым адбіткам нязменнага свету вечных ідэй.
2. Адсутнасць пачуццёвасці, чыста духоўная цяга да каго‑н.
платані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да платанізму (у 1 знач.).
2. Заснаваны на адсутнасці пачуццёвасці, чыста духоўны.
3. Які нельга здзейсніць; нерэальны.
пла́тнасць, ‑і,
Уласцівасць платнага.
пла́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які даецца за плату, падлягае аплаце.
2.
плато́,
Невялікая раўніна, узнятая над узроўнем мора на 200 м і вышэй.
[Фр. plateau.]
плато́нік, ‑а,
Паслядоўнік Платона.
платфо́рма, ‑ы,
1. Роўная бетонная, каменная і пад. пляцоўка ўздоўж чыгуначнага палатна на станцыі; перон.
2. Невялікая чыгуначная станцыя; паўстанак.
3. Таварны вагон з невысокімі бартамі без даху.
4. Вялікая вобласць зямной кары, якой ўласціва малая інтэнсіўнасць тэктанічных рухаў і магматычных праяўленняў.
5.
[Фр. plate-forme.]
плаў, плава,
У выразе: на плаве — у стане плавання, на вадзе.
плаўба́за, ‑ы,
Марское судна, прызначанае для прыёму і перапрацоўкі рыбы і інш. прадуктаў марскога промыслу, а таксама для забеспячэння і абслугоўвання прамысловых суднаў; дапаможнае судна, якое забяспечвае базіраванне злучэнняў караблёў; плавучая база.