Verbum

спаку́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спакусы, здольны спакусіць.

спаку́таваны, ‑ая, ‑ае.

Змардаваны, змучаны. Яго апраўдаюць усе, што б ні здарылася. Але сам ён [Яраш] не даруе сабе, калі гэта спакутаваная жанчына скончыць сваё жыццё на аперацыйным стале. Шамякін. Рыва пакідае есці і спакутаванымі вачыма глядзіць на старых гаспадароў. Васілевіч.

спаку́тавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Змардавацца, змучыцца. У.. словах Кузьмы Чорнага гаворка ідзе аб канкрэтным чалавеку, селяніне, які спакутаваўся на вайне, які прагне мірнага жыцця і работы. Кучар.

спакуша́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і спакуслівы.

спаку́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спакусіць.

спакуша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спакусіцца.

2. Зал. да спакушаць.

спакуша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спакусіць.

спакушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спакушаць — спакусіць.

спалаве́лы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў палавы ​² колер. Міця нібы бачыць разліў спалавелага жыта, блакіт неба, сонечны дзень. Навуменка.

спалаве́ць, ‑ее; зак.

Набыць палавы ​² колер. Бліснулі першыя прамені, і хмара адразу спалавела. Алешка.