Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

до́ўга,

Прысл. да доўгі (у 2 знач.). Доўга думаць.

•••

Ці доўга, ці коратка (нар.-паэт.) — праз некаторы час, невядома колькі часу. Ці доўга .. [Іван] спаў, ці коратка, аж прыбягае ваўчыха. Якімовіч.

доўга... (а таксама даўга...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: а) слову «доўгі» (у 1 знач.), напрыклад: доўгавалосы, доўгабароды; б) слову «працяглы» (у часе), напрыклад: доўгатэрміновы, доўгачасовы.

доўгабаро́ды, ‑ая, ‑ае.

З доўгай барадой. Доўгабароды дзед.

доўгавалакні́сты, ‑ая, ‑ае.

З доўгімі валокнамі. Доўгавалакністы лён.

доўгавало́сы, ‑ая, ‑ае.

З доўгімі валасамі. — Аднойчы заходзіць у цырульню поп і садзіцца да мяне. Самы сапраўдны доўгавалосы бацюшка з барадой. Чыгрынаў.

доўгагало́васць, ‑і, ж.

Тое, што і даліхацэфалія.

доўгагало́вы, ‑ая, ‑ае.

1. З доўгай галавой.

2. у знач. наз. доўгагало́вы, ‑ага, м. Тое, што і даліхацэфал.

доўгажыха́р, ‑а, м.

Чалавек, які пражыў дзевяноста і больш гадоў.

доўгажыха́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да доўгажыхар.

доўгатэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Дадзены на доўгі, працяглы тэрмін. Доўгатэрміновая пазыка. Доўгатэрміновы адпачынак. Доўгатэрміновая камандзіроўка.