доўгагало́вы, ‑ая, ‑ае.
1. З доўгай галавой.
2. у знач. наз. доўгагало́вы, ‑ага, м. Тое, што і даліхацэфал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)