Verbum

донг, ‑а, м.

Грашовая адзінка Сацыялістычнай Рэспублікі В’етнам.

донжуа́н, ‑а, м.

Шукальнік любоўных прыгод, спакуснік жанчын.

[Ад імя Дон Жуана, героя многіх твораў заходнееўрапейскай літаратуры.]

донжуа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы донжуану. Донжуанскія паводзіны.

донжуа́нства, ‑а, н.

Паводзіны, учынкі донжуана.

до́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Вуда для лоўлі рыбы са дна вадаёма; донная вуда. Ставіць донку. □ [Дзядзька] расказваў, як рыбачыў на лодцы і падчапіў на донку сома. Хадкевіч.

донкіхо́т, ‑а, М ‑хоце, м.

Наіўны летуценнік, фантазёр, які марна змагаецца за высокія, але неажыццявімыя ідэалы.

[Ад імя Дон Кіхота, героя рамана іспанскага пісьменніка Сервантэса.]

донкіхо́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы донкіхоту. Донкіхоцкі ўчынак. Донкіхоцкія паводзіны.

донкіхо́цтва, ‑а, н.

Паводзіны, учынкі донкіхота.

до́нна, ‑ы, ж.

Слова, якое далучаецца да жаночых імён італьянскіх і іспанскіх дваран і знаці. Донна Марыя.

[Іт. donna.]

до́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дна (у 1 знач.). Проба доннага грунту. // Які жыве або які знаходзіцца на дне. Донны лёд. Донная рыба. Донныя травы.