донкіхо́т, ‑а, М ‑хоце, м.

Наіўны летуценнік, фантазёр, які марна змагаецца за высокія, але неажыццявімыя ідэалы.

[Ад імя Дон Кіхота, героя рамана іспанскага пісьменніка Сервантэса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)