гуллі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Вясёлы, жартаўлівы.
2. Ахвочы пагуляць; гарэзлівы, шустры.
гуллі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Вясёлы, жартаўлівы.
2. Ахвочы пагуляць; гарэзлівы, шустры.
гульба́, ‑ы
гу́льбішча, ‑а,
1.
2.
гу́льдэн, ‑а,
1. Грашовая адзінка Нідэрландаў, роўная 100 цэнтам.
2. Залатая, а пасля сярэбраная манета ў радзе краін Цэнтральнай Еўропы ў 14–19 стст.
[Ням. Gulden.]
гу́льма,
У выразе: гульма гуляць
гульну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце;
гульня́, ‑і;
1.
2. Занятак з мэтай забавы, адпачынку і пад., звычайна заснаваны на пэўных умовах, правілах.
3. Камплект неабходных прадметаў для таго, каб іграць у якую‑н. гульню.
4.
5. Хуткая змена колераў, святла і пад.
6. Наўмысныя дзеянні для дасягнення якой‑н. мэты; тайныя замыслы, інтрыгі.
•••
гультаі́на, ‑ы,
гульта́й, ‑я,
Лянівы чалавек; лодар.
гульта́йка, ‑і,