Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ікол, , м.

Зуб, які знаходзіцца непасрэдна за разцамі (у некаторых жывёлін выступае з рота).

ікона, , ж.

У веруючых: прадмет рэлігійнага пакланення — малюнак Бога або святога; абраз.

  • І. святога.

|| прым. іконны, .

  • І. жывапіс.