Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чэк1, , м.

  1. Грашовы дакумент з распараджэннем укладчыка банка аб выдачы прад’яўніку сумы з бягучага рахунку ці пералічэнні грошай на іншы рахунак.

    • Ч. на прад’яўніка.
    • Падпісаць ч.
  2. Талон з касы з пацвярджэннем сумы, атрыманай за тавар, а таксама талон у касу ад прадаўца з указаннем сумы, якую патрэбна заплаціць.

|| прым. чэкавы, .

  • Чэкавая кніжка.

чэк2, , м.

Участак поля з пасевамі рысу, абгароджаны землянымі валікамі для затрымкі вады.

  • Рысавыя чэкі.

|| прым. чэкавы, .

чэка, нескл., ж.

Скарочаная назва надзвычайнай камісіі па барацьбе з контррэвалюцыяй, сабатажам і спекуляцыяй; існавала ў СССР у перыяд 1918— 1922 гг.

чэкіст, , м. (гіст.).

Супрацоўнік Чэка.

|| ж. чэкістка, .

|| прым. чэкісцкі, .

чэкмень, , м.

Старадаўняе верхняе мужчынскае адзенне каўказскага тыпу ў выглядзе паўкафтана, пашытага ў талію са зборкамі ззаду.