Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

хуста, , ж.

Вялікая хустка.

хустачка, .

  1. гл. хустка.

  2. Невялікі кавалачак тканіны квадратнай формы для выцірання носа, твару.

хустка, , ж.

Кавалак тканіны ці вялікага палатна, звычайна квадратнай формы, які завязваюць на галаву, шыю, ці накідваюць на плечы.

  • Пуховыя х.
  • Завязаць хустку.

|| памянш. хустачка, .

|| прым. хустачны, .

  • Хустачная тканіна.

хусціна, , ж. (разм.).

Тое, што і хустка.

|| памянш. хусцінка, .