Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ
лмнрстў

жэст, ✂, м.

  1. Рух рукі, галавы, які абазначае што-н. або суправаджае размову.

    • Энергічны ж.
    • Мова жэстаў.

  2. перан. Які-н. наўмысны, разлічаны на знешні эфект.

    • Зрабіць высакародны ж.
    • Гэта ўсяго толькі ж.

жэстыкуляваць, ✂; незак.

Рабіць жэсты (у 1 знач.).

  • Ж. міліцэйскім жэзлам.

|| наз. жэстыкуляванне, ✂.

жэстыкуляцыя, ✂, ж.

Манера жэстыкуляваць, жэсты.

  • Энергічная ж.

|| прым. жэстыкуляцыйны, ✂ і жэстыкуляторны, ✂.