Verbum

драбіны​², ✂

1. Каляска.

2. Бакавая абрашотка (у калясцы; разм.).

драбіцца, ✂; незак.

1. Разбівацца на дробныя часткі.

   • Хвалі драбяцца аб скалы.

2. перан. Расчляняцца, раздзяляцца.

   • Драбяцца сілы.

|| зак. раздрабіцца, ✂.

драбіць, ✂; незак.

1. Разбіваць на дробныя часткі.

   • Д. камень.

2. перан. Раздзяляць, расчляняць.

   • Д. сілы.

|| зак. раздрабіць, ✂.

|| наз. драбленне, ✂.

|| прым. драбільны, ✂.

драблёны, ✂.

Разбіты, здроблены.

• Драблёная цэгла.

драбна...

Першая частка складаных слоў у знач. дробны, якая ўжываецца, калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. драбнатвары, драбналессе.

драбнаваты, ✂ (разм.).

Крыху меншы за звычайны.

• Драбнаватая бульба.
• Драбнаватая рыба.

драбната, ✂, ж., зб. (разм.).

Маленькія, дробныя істоты або прадметы.

• Рыбу вылавілі, засталася д.

драбнатэмнасць, ✂, ж.

Дробная тэматыка, якая не закранае істотных пытанняў, вялікіх праблем.

• Д. навукова-даследчых планаў.

драбнець, ✂; незак.

1. Станавіцца драбней, дробным па велічыні, памеру.

   • Лес паступова драбнеў.
   • Дождж драбнее.

2. перан. Траціць ранейшую значнасць.

   • Інтарэсы драбнеюць.

|| зак. здрабнець, ✂.

|| наз. драбненне, ✂.

драбніца, ✂, ж.

1. Дробязь, пусцяк, які не мае значэння.

   • Ці варта спрачацца з-за драбніц.

2. Падрабязнасць, дробны факт, дэталь.

   • Карту ён ведаў да драбніц.