Verbum

гракнуцца, ✂; зак. (разм.).

Упасці з модным грукатам.

• Г. аб падлогу.

грам, ✂, м.

Адзінка вагі ў метрычнай сістэме мер, роўная адной тысячнай долі кілаграма.

|| прым. грамовы, ✂.

грамабой, ✂, м.

Той, хто пасылае гром на зямлю, грамавік, грамавержац (у антычнай міфалогіі эпітэт Зеўса-Юпітэра).

грамада, ✂, ж.

1. Група людзей, натоўп.

2. Пазямельная абшчына ў Беларусі і на Украіне да Кастрычніцкай рэвалюцыі, а таксама сход членаў гэтай абшчыны.

3. Уваходзіць у назву некаторых палітычных партый і арганізацый.

   • Беларуская Сацыял-Дэмакратычная Грамада.

грамадазнавец, ✂, м.

Спецыяліст па грамадазнаўству.

|| прым. грамадазнаўчы, ✂.

грамадазнаўства, ✂, н.

1. Сукупнасць навук аб грамадстве.

2. У былым СССР: прадмет школьнага выкладання, які змяшчае асновы грамадска-палітычных навук.

|| прым. грамадазнаўчы, ✂.

грамадзянін, ✂, м.

1. Асоба, якая належыць да пастаяннага насельніцтва дадзенай дзяржавы, карыстаецца абаронай, правамі і абавязкамі, устаноўленымі яе канстытуцыяй.

2. Дарослы чалавек, а таксама форма афіцыйнага звароту да яго.

|| ж. грамадзянка, ✂.

грамадзянскі, ✂.

1. Які мае адносіны да прававога становішча грамадзян (у 1 знач.) у дзяржаве.

   • Г. кодэкс.
   • Грамадзянскія законы.

2. Уласцівы грамадзяніну як свядомаму члену грамадства (высок.).

   • Г. абавязак.

3. Неваенны, цывільны.

   • Грамадзянскае адзенне.

4. Нецаркоўны.

   • Г. шрыфт (уведзены Пятром І).

◊

• Грамадзянская вайна — узброеная класавая барацьба ўнутры дзяржавы.

грамадзянства, ✂, н.

Прыналежнасць да ліку грамадзян дзяржавы, прававое становішча грамадзяніна (у 1 знач.).

• Беларускае г.

грамадскасць, ✂, ж., зб.

1. Грамадства, перадавая, найбольш актыўная яго частка.

   • Пісьменніцкая г.
   • Вынесці што-н. на суд грамадскасці.

2. Грамадскія арганізацыі.

   • Прафсаюзная г. фабрыкі.