Verbum

росчырк, ✂, м.

Дадатковая рыса да апошняй літары ў чыім-н. подпісу ў выглядзе размашыстай завітушкі.

• Распісацца з росчыркам.

|| прым. росчыркавы, ✂.

рот, ✂, м.

1. Поласць паміж верхняй і ніжняй сківіцамі, якая мае адтуліну ў ніжняй частцы твару.

   • Паласкаць р.
   • Горка ў роце.
   • Дыхаць ротам.
   • Адкрыць р. (таксама перан. надта здзівіцца; разм.).
   • У р. не лезе што-н. каму-н. (не хоча і не можа есці; разм.).
   • Не браць у р. чаго-н. (не есці або не піць, не ўжываць; разм. У р. не бярэ гарэлкі).
   • Разявіць р. (таксама перан. тое, што і адкрыць рот; разм.).
   • Баяцца р. разявіць (перан.; баяцца што-н. сказаць, паспрачацца; разм.).
   • Заціснуць р. каму-н. (таксама перан. не даць свабодна выказацца; прымусіць маўчаць; разм.).
   • Заляпіць р. каму-н. (перан. подкупам, падарункамі прымусіць маўчаць, не гаварыць праўду; разм. неадабр.).
   • Не закрываючы рота гаварыць (не змаўкаючы; разм.).
   • У р. глядзець каму-н. (таксама перан. угодліва слухаць або слухацца каго-н.; разм. неадабр.).

2. Абрысы і разрэз губ.

   • Вялікі р.
   • Прыгожы р.

3. У жывёл: тое, што і пашча.

   • Рыбін р.

4. перан. Ядок, утрыманец (разм.).

   • Карміць шэсць ратоў.
   • Лішні р. у сям’і.

|| памянш. роцік, ✂ і раток, ✂.

• Маленькі роцік або раток.

|| павел. рацішча, ✂.

|| прым. ротавы, ✂.

• Ротавая поласць.

рота, ✂, ж.

Падраздзяленне ў пяхоце і некаторых іншых родах войск, якое ўваходзіць у склад батальёна.

• Камандзір роты.
• Санітарная р.
• Цэлая р. каго-н. (перан. надта многа).

|| прым. ротны, ✂.

• Р. камандзір.
• Загад ротнага (наз.).

ротар, ✂, м. (спец.).

1. Вярчальная частка, вал у машынах.

2. Машына (транспартнае прыстасаванне, прылада), якая кіруецца аўтаматычна і загатоўкі якой рухаюцца па дугах акружнасці разам з прыладамі, якія іх апрацоўваюць.

|| прым. ротарны, ✂.

• Ротарная лінія (комплекс ротараў у 2 знач.).

ротмістр, ✂, м.

У царскай арміі: афіцэрскі чын у кавалерыі, які адпавядаў капітану ў пяхоце, а таксама асоба ў гэтым чыне.

|| прым. ротмістрскі, ✂.

роў​¹, ✂, м.

Доўгае паглыбленне, выкапанае ў зямлі.

• Процітанкавы р.

|| памянш. равок, ✂.

роў​², ✂, м.

1. Моцны працяглы крык некаторых жывёл.

   • Мядзведжы р.
   • Р. самалётаў.
   • Р. буры (перан.).

2. Моцны плач (разм.).

   • Дзеці ўсчалі р.

роўма:

• роўма раўці (разм.) — вельмі моцна раўці, плакаць.

роўна.

1. у знач. вык. Пра адсутнасць няроўнасцей, упадзін, узгоркаў.

   • Р., як на стале.
   • Зімой у полі р. і бела.

2. роўна з, прыназ. з Т.. На адной лініі (вышыні, глыбіні і пад.) з кім-, чым-н., на адным узроўні з кім-, чым-н.

   • Нагрузіць мяхоў на калёсы роўна з канём.

3. часц. Дакладна, якраз.

   • Р. поўдзень.
   • Р. праз паўгадзіны.

роўна... (а таксама раўна...).

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) роўны, з роўным, напр. роўнавугольны, роўнаразмешчаны, роўнарасстаўлены;
• 2) аднолькава, падобна, напр. роўнавялікі, роўнадаступны, роўнаімавернасны, роўнамагчымы, роўнатрывалы.