Verbum

рот назоўнік | мужчынскі род

1. Поласць паміж верхняй і ніжняй сківіцамі, якая мае адтуліну ў ніжняй частцы твару.

   • Паласкаць р.
   • Горка ў роце.
   • Дыхаць ротам.
   • Адкрыць р. (таксама пераноснае значэнне: надта здзівіцца; размоўнае).
   • У р. не лезе што-н. каму-н. (не хоча і не можа есці; размоўнае).
   • Не браць у р. чаго-н. (не есці або не піць, не ўжываць; размоўнае У р. не бярэ гарэлкі).
   • Разявіць р. (таксама пераноснае значэнне: тое, што і адкрыць рот; размоўнае).
   • Баяцца р. разявіць (пераноснае значэнне; баяцца што-н. сказаць, паспрачацца; размоўнае).
   • Заціснуць р. каму-н. (таксама пераноснае значэнне: не даць свабодна выказацца; прымусіць маўчаць; размоўнае).
   • Заляпіць р. каму-н. (пераноснае значэнне: подкупам, падарункамі прымусіць маўчаць, не гаварыць праўду; размоўнае неадабральнае).
   • Не закрываючы рота гаварыць (не змаўкаючы; размоўнае).
   • У р. глядзець каму-н. (таксама пераноснае значэнне: угодліва слухаць або слухацца каго-н.; размоўнае неадабральнае).

2. Абрысы і разрэз губ.

   • Вялікі р.
   • Прыгожы р.

3. У жывёл: тое, што і пашча.

   • Рыбін р.

4. пераноснае значэнне: Ядок, утрыманец (размоўнае).

   • Карміць шэсць ратоў.
   • Лішні р. у сям’і.

|| памяншальная форма: роцік і раток.

• Маленькі роцік або раток.

|| павелічальная форма: рацішча.

|| прыметнік: ротавы.

• Ротавая поласць.