Verbum

трэснуць, ✂; зак.

1. Стварыць трэск.

   • Пад нагамі трэснула сухая галінка.

2. Лопнуць, раскалоцца, разламацца, утварыць трэшчыну.

3. Патрэскацца (пра скуру, губы і пад.).

4. Моцна стукнуць, ударыць (разм.).

◊

• Хоць трэсні (разм.) — пра дарэмныя намаганні, старанні.

|| незак. трэскаць, ✂.

|| наз. трэсканне, ✂.

трэст, ✂, м.

1. Аб’яднанне некалькіх аднатыпных прадпрыемстваў, а таксама наогул складанае вытворчае аб’яднанне.

   • Будаўнічы т.

2. Адна з форм манапалістычнага аб’яднання прадпрыемстваў з цэнтралізацыяй вытворчых і камерцыйных аперацый.

|| прым. трэстаўскі, ✂.

трэсці, ✂; незак.

1. Штуршкамі хістаць.

   • Т. яблыню.

2. Падкідаць, хістаць (пры яздзе па няроўнай дарозе).

   • На калдобінах воз трэсла.

3. чым. Часта махаць, ківаць чым-н.

   • Т. галавой.

4. Перамешваючы, рыхтаваць што-н.

   • Т. трасянку.

5. Рабіць вобыск (разм.).

6. Выклікаць дрыжыкі (пра холад, ліхаманку, страх і пад.).

   • Хворага трэсла (безас.) ад высокай тэмпературы.

7. перан., каго. Непакоіць, пазбаўляць пакою, турбаваць.

8. Узмахваючы чым-н., ачышчаць ад чаго-н., выбіваць.

   • Т. дыван.
   • Т. кудзелю.

|| зак. вытрасці, ✂.

|| аднакр. трасянуць, ✂.

|| наз. трасенне, ✂ і трасяніна, ✂.

трэсціся, ✂; незак.

1. Часта хістацца, калаціцца.

   • Лісты ціха трэсліся.
   • Рукі трасуцца.

2. Падскокваць (пры яздзе па няроўнай дарозе).

   • Ехалі, трэсліся па камяністай дарозе.

3. перан. Хвалявацца за каго-, што-н.

   • Т. над дзецьмі.
   • Т. за капейку.

4. перад кім-чым і без дапаўнення. Адчуваць страх, боязь.

   • Т. перад начальствам.

трэфы, ✂, ж.

Картачная масць з малюнкам чорнага крыжыка ў выглядзе трылісніку.

|| прым. трэфовы, ✂.

• Т. кароль.

трэце...

Першая частка складаных слоў у знач. трэці па колькасці, якасці, месцы, значэнні і пад., напр. трэцечарговы, трэцеступенны.

трэцеступенны, ✂.

Малаістотны, малаважны; пасрэдны па сваіх якасцях, па майстэрству.

• Т. акцёр.
• Трэцеступенная роля.

трэці, ✂.

1. гл. тры.

2. Асабіста не зацікаўлены ў чым-н., што датычыцца дзвюх другіх асоб; пабочны.

   • Трэцяя старана.

3. Не галоўны, не першаразрадны.

   • Т. сорт.
   • Трэція ролі іграць.

4. трэцяя; Які атрымліваецца ад дзялення на тры.

   • Трэцяя частка.

5. трэцяе: Страва, якая падаецца на дэсерт.

   • На трэцяе кампот.

трэціраваць, ✂; незак.

Пагардліва абыходзіцца з кім-н., зневажальна адносіцца да каго-н.

• Т. супрацоўніка.

|| наз. трэціраванне, ✂.

трэць, ✂, ж.

Адна з трох роўных частак, на якія дзеліцца што-н.

• Да вечара прайшлі т. дарогі.
• Адна т.