Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

грабелькі, .

  1. гл. граблі.

  2. Прыстасаванне ў форме грабель на кассі, каб зручней было касіць збожжа.

грабеньчаты, .

Падобны на грэбень (у 1 знач.).

  • Грабеньчатае лісце.

грабец, , м.

Той, хто працуе граблямі.

грабілка, , ж. (разм.).

Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена; конныя граблі.

грабільна, , н.

Ручка ў граблях.

грабіць, ; незак.

  1. Забіраць сілай чужое дабро.

  2. Разараць паборамі, падаткамі.

|| зак. аграбіць, .

|| наз. аграбленне, .

граблі, .

Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена, саломы і пад.

|| памянш. грабелькі, .

|| прым. грабельны, .

грабніца, , ж.

Збудаванне з мармуру, граніту, прызначанае для захавання цела нябожчыка.

|| прым. грабнічны, .

грабняк, , м.

Зараснік грабу.

грабок, , м.

Узмах вёсламі пры веславанні.