Verbum

трыста, ліч.

Лік і лічба 300, а таксама колькасць, якая абазначаецца гэтай лічбай.

|| парадкавы ліч. трохсоты, ✂.

трысцен, ✂ і трысцень, ✂, м.

Прыбудова да хаты і пад. з трох сцен.

трысцё, ✂, н., зб.

Трыснёг.

• Рэчка зарасла трысцём.

трысціна, ✂, ж.

Сцябло трыснягу.

трысцянка, ✂, ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства злакаў, якая расце на балотах і берагах вадаёмаў і нагадвае трыснёг.

трытон, ✂, м.

1. У антычнай міфалогіі: марское бажаство ў выглядзе напалову чалавека напалову рыбы, якое ўздымае або спыняе хвалі.

2. Хвастатае земнаводнае сямейства саламандраў, падобнае на яшчарку.

трыумвірат, ✂, м.

1. Саюз трох дзяржаўных дзеячаў для ажыццяўлення вярхоўнай улады.

   • Ваенны т.

2. перан. Пагадненне трох асоб для сумеснай дзейнасці, звычайна палітычнай.

трыумф, ✂, м.

1. Бліскучы поспех, урачыстасць (першапачаткова ў Старажытным Рыме — урачыстая сустрэча палкаводца і яго войска ў сувязі з дасягнутай перамогай).

2. Наогул выдатны поспех, бліскучая перамога ў чым-н.

   • Т. балета.

|| прым. трыумфальны, ✂.

трыумфаваць, ✂; незак. (разм.).

Радавацца, весяліцца з прычыны перамогі над кім-н., поспеху ў чым-н.

трыумфатар, ✂, м. (кніжн.).

Пераможца, той, каго сустракаюць з трыумфам.

|| прым. трыумфатарскі, ✂.