Verbum

гонг, ✂, м.

Ударны музычны інструмент у выглядзе металічнага дыска, ужыв. таксама для падачы сігналаў.

• Ударыць у г.

гоні, ✂ (уст.).

1. Адрэзак паласы ворнай зямлі.

2. перан. Ніва, зямля (паэт.).

   • Жнеі дажыналі г.

гонка, ✂, ж.

1. гл. гнаць.

2. звычайна мн. Спаборніцтвы ў скорасці язды, бегу, плавання і пад.

   • Аўтамабільныя гонкі.

◊

• Гонка ўзбраення — узмоцненая падрыхтоўка да вайны.

|| прым. гоначны, ✂. Г. аўтамабіль.

гонкі, ✂.

1. Хуткі, імклівы ў руху.

   • Гонкая плынь ракі.
   • Г. човен (лёгкі на хаду).

2. Высокі і роўны (пра дрэвы).

   • Гонкія сосны.

|| наз. гонкасць, ✂.

гонты, ✂, ж., зб.

Дахавы матэрыял у форме невялікіх дошчачак, востра саструганых з аднаго боку і з пазам — з другога.

◊

• Злазь з даху, не псуй гонтаў (разм. жарт.) — не бярыся не за сваю справу.

|| прым. гонтавы, ✂ і гантовы, ✂.

гончы, ✂.

1. Парода паляўнічых сабак: шпаркіх у бегу, прывучаных гнаць звера.

   • Г. сабака.

2. гончы: Брэх гончых.

гоншчык, ✂, м.

Удзельнік спартыўных гонак.

|| ж. гоншчыца, ✂.

|| прым. гоншчыцкі, ✂.

гоп, выкл.

Ужыв. ў значэнні падбадзёрваючых дзеясловаў гопнуць, гопаць.

• Не кажы г., пакуль не пераскочыш (прыказка).

гопаць, ✂; незак. (разм.).

1. Скакаць, падскокваць.

2. З шумам падаць.

|| аднакр. гопнуць, ✂.

|| наз. гопанне, ✂.

гора​¹, ✂, н.

1. Глыбокі жаль, смутак.

   • Захварэць з гора.

2. Тое, што і няшчасце.

   • У мяне вялікае г.

3. Жыццёвыя няўдачы, мукі, нястача.

   • Гора не знаць.
   • Цярпець г.

◊

• Глынуць гора (разм.) — перажыць многа цяжкасцей.

• Заліць гора (разм.) — напіцца з гора.

• З горам папалам (разм.) — з вялікай цяжкасцю.