гонты, , ж., зб.

Дахавы матэрыял у форме невялікіх дошчачак, востра саструганых з аднаго боку і з пазам — з другога.

  • Злазь з даху, не псуй гонтаў (разм. жарт.) — не бярыся не за сваю справу.

|| прым. гонтавы, і гантовы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)