Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чырк у знач. вык. (разм.).

Чыркнуў.

  • Ч. запалкай аб карабок.

чыркаць, ; незак.

  1. Праводзіць чым-н. па чым-н., пакідаючы след, лінію.

    • Ч. запалкай па карабку.
  2. Хутка, неакуратна пісаць.

  3. Утвараць характэрныя гукі (пра некаторых птушак).

|| аднакр. чыркануць, і чыркнуць, .

|| наз. чырканне, .

чырок, , м.

Невялікая вадаплаўная птушка падсямейства качак.

|| прым. чырковы, .

чырыкаць, ; незак.

Тое, што і цырыкаць.

|| аднакр. чырыкнуць, .

|| наз. чырыканне, .

чысло, , н.

Дзень у парадкавым радзе іншых дзён гэтага месяца; дата.

  • Заднім чыслом адзначыць.

чыста... і чыста-...

Першая частка складаных слоў са знач. чысты (у 6 знач.), чыстага тону, без усялякіх дамешак, напр. чыста-белы, чыста-блакітны, чыста-залаты, чыста-ружовы, чыста-чырвоны, чыстапародны.

чыставік, , м. (разм.).

Чыставы рукапіс, чыставы варыянт чаго-н.

  • Сёння пачну свайго жыцця суровы ч.

чыставы, .

  1. Перапісаны, перароблены начыста; выпраўлены.

  2. Прызначаны для канчатковай апрацоўкі дэталей (спец.).

    • Ч. разец.
    • Чыставая апрацоўка.

чыстагатунковы, .

Адборны, чыстага гатунку.

  • Чыстагатунковае насенне.

|| наз. чыстагатунковасць, .

чыстакроўка, , ж. (разм.).

Чыстакроўная, пародзістая жывёла.