Verbum

трумо, нескл., н.

1. Высокае стаячае люстра.

2. Прасценак паміж вокнамі, звычайна ўпрыгожаны арнаментам (спец.).

труна, ✂, ж.

Спецыяльная скрынка, у якой хаваюць памёршага.

◊

• Загнаць у труну каго (разм. неадабр.) — зжыць са свету.

|| прым. трунны, ✂.

трунак, ✂, м. (абл.).

Алкагольны напітак.

• Выпіць па чарцы трунку з дарогі.

трунар, ✂, м.

Майстар, які робіць труны.

труп, ✂, м.

Мёртвае цела чалавека або жывёлы.

|| прым. трупны, ✂.

• Т. яд.

трупа, ✂, ж.

Калектыў артыстаў тэатра, цырка.

• Балетная т.

трупцець, ✂; незак. (разм.).

Утвараць глухі нячысты гук (пра надтрэснуты посуд).

• Гаршчок трупціць.

|| наз. трупценне, ✂.

трупярня, ✂, ж.

Памяшканне для трупаў; морг.

трус​¹, ✂, м.

Невялікі хатні грызун сямейства заечых, а таксама яго футра.

|| прым. трусіны, ✂.

• Трусінае мяса.

трус​², ✂, м. (разм.).

Ваганне зямлі, землетрасенне.