трупцець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Утвараць глухі нячысты гук (пра надтрэснуты посуд).

  • Гаршчок трупціць.

|| назоўнік: трупценне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)