Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дзетазабойца, , м.; , ж..

Забойца дзіцяці.

дзетараджэнне, , н.

Стварэнне патомства, нараджэнне дзяцей.

дзетвара, , ж., зб. (разм.).

Малыя дзеці.

  • Двор поўніўся галасамі дзетвары.

дзетдом, , м.

Скарачэнне: дзіцячы дом.

|| прым. дзетдомаўскі, .

  • Дзетдомаўскае дзіця.

дзетдомавец, , м. (разм.).

Выхаванец дзіцячага дома.

|| ж. дзетдомаўка, .

дзетка, , ж. (разм.).

Дзіця (звычайна ў звароце).

  • Купіў табе ляльку, д.

|| памянш.-ласк. дзетачка, .

дзетсадаўскі, (разм.).

Які мае адносіны да дзіцячага сада.

дзеўка, , ж. (разм.).

Паўналетняя незамужняя жанчына.

  • Дзеўкі спявалі купальскія песні.

  • Засядзецца ў дзеўках (разм.) — доўга не выходзіць замуж.

дзеўчаня, і дзеўчанё, , н. (разм.).

Маленькая дзяўчынка.

дзеці, , н.

Маладое пакаленне, бліжэйшыя патомкі.

  • Бацькі і дзеці.

  • Гушча дзяцей не разганяе (прыказка; разм.) — густой стравай не спужаеш.

|| памянш.-ласк. дзеткі, і дзетачкі, .

|| прым. дзіцячы, .

  • Д. тэатр (для дзяцей).
  • Д. дом (выхаваўчая ўстанова для дзяцей, якія засталіся без бацькоўскай апекі).