Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тратуар, , м.

Дарожка для пешаходаў па баках вуліцы, плошчы.

|| прым. тратуарны, .

тратыл, , м.

Цвёрдае крышталічнае рэчыва жоўтага колеру з вялікай выбуховай сілай.

|| прым. тратылавы, .

траўлер, , м.

Спецыяльнае судна для лоўлі рыбы тралам.

|| прым. траўлерны, .

траўма, , ж.

Пашкоджанне органа, тканкі знешнім уздзеяннем (раненнем, ударам, апёкам і пад.), а таксама нервовае ўзрушэнне.

  • Псіхічная т.

  • Бытавая траўма — пашкоджанне здароўя ў выніку няшчаснага выпадку, не звязанага са службовай работай.

|| прым. траўматычны, .

  • Т. шок.

траўматалогія, , ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца траўмамі і іх лячэннем.

|| прым. траўматалагічны, .

траўматолаг, , м.

Урач — спецыяліст па траўматалогіі.

траўматызм, , м. (спец.).

Наяўнасць траўмаў.

  • Барацьба з вытворчым траўматызмам.

траўміраваць, ; зак. і незак.

  1. Нанесці (наносіць) траўму.

    • Т. руку.
  2. перан. Парушыць (парушаць) спакой, нерваваць.

    • Дарэмна т. чалавека.

|| наз. траўміраванне, .

траўнік, , м.

Даведнік, які апісвае лекавыя расліны і спосабы лячэння імі.

|| прым. траўнікавы, .

трафарэт, , м.

  1. Пласцінка з прарэзанымі знакамі, малюнкамі, прызначанымі для ўзнаўлення (спец.).

    • Чарціць па трафарэту.
  2. Знакі, малюнкі, нанесеныя пры дапамозе такой пласцінкі.

  3. перан. Раз і назаўсёды прыняты ўзор чаго-н., якога слепа прытрымліваюцца; шаблон.

    • Мысліць па трафарэту.

|| прым. трафарэтны, .