траўма, ✂, ж.

Пашкоджанне органа, тканкі знешнім уздзеяннем (раненнем, ударам, апёкам і пад.), а таксама нервовае ўзрушэнне.

  • Псіхічная т.

○

  • Бытавая траўма — пашкоджанне здароўя ў выніку няшчаснага выпадку, не звязанага са службовай работай.

|| прым. траўматычны, ✂.

  • Т. шок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)