Verbum

лішне, прысл.

1. Вельмі многа, празмерна.

   • На фронце не будзеш л. спаць.

2. Многа залішне.

   • Не было патрэбы л. гаварыць.

лішні, ✂.

1. Збыткоўны, які перавышае адпаведную колькасць, празмерна.

   • Лішнія грошы.
   • Лішнія турботы.

2. Непатрэбны, бескарысны.

   • Лішнія рэчы.
   • Лічыць сябе лішняй у хаце.

3. Дадатковы, пабочны.

   • Сказаць л. раз не шкодзіць.

◊

• Без лішніх слоў — не размаўляючы доўга.

лішніца, ✂, ж. (разм.).

1. Празмернасць, лішак. У хаце лішніцы не было.

2. Лішняе.

   • Сказаць лішніцу.

ліштва, ✂, ж.

1. Накладная планка вакол дзвярнога ці аконнага праёма.

   • Фігурная л.

2. Металічная накладная пласцінка з шчылінай для ключа на дзвярах, шуфлядах і пад.

3. Тое, што і плінтус.

4. Падгорнутая або нашытая палоска матэрыі для аддзелкі, падрубкі.

|| памянш. ліштвачка, ✂.

|| прым. ліштвяны, ✂.

лішэнец, ✂, м. (уст.).

Чалавек, які пазбаўлены выбарчых і іншых грамадзянскіх правоў.

|| ж. лішэнка, ✂.

ліяна, ✂, ж.

Павойная кустовая або дрэвавая расліна, пашыраная, галоўным чынам, у трапічных і субтрапічных лясах.

|| прым. ліянавы, ✂.

• Л. лес.

лоб, ✂, м.

Верхняя частка твару чалавека або морды жывёлы.

• Адкрыты л.
• Пусціць (сабе) кулю ў л. (застраліцца).
• На лбе напісана (адразу відаць, хто ён такі; разм.).

◊

• Лоб у лоб (разм.) — насустрач адзін аднаму (ісці, сыходзіцца і пад.).

• У лоб —
  1. з фронту, франтальным ударам.
     • Атакаваць праціўніка ў л.
  2. залішне прамалінейна (разм.).
     • Спытаць у л.

|| памянш. лабок, ✂.

|| прым. лобны, ✂.

• Лобная косць.

лобзік, ✂, м.

Тонкая вузкая пілка ў рамцы для выпілоўвання ўзораў.

|| прым. лобзікавы, ✂.

лобі, нескл., н.

Група прадстаўнікоў эканамічна моцных структур, якія аказваюць уплыў на палітыку дзяржавы.

|| прым. лабісцкі, ✂.

лобны, ✂:

• лобнае месца — узвышэнне, з якога ў старажытнасці аб’яўляліся царскія ўказы і на якім адбываліся пакаранні смерцю.