Verbum

цяліца, ✂, ж. (абл.).

Цялушка, якая яшчэ не прыводзіла цялят.

|| памянш. цялічка, ✂.

цяліцца, ✂; незак.

Пра карову, самку аленя, лася і некаторых інш. жывёл: раджаць, нараджаць дзіця.

|| зак. ацяліцца, ✂.

|| наз. цяленне, ✂.

цялушка, ✂, ж.

Цяля жаночага полу; маладая карова, якая яшчэ не цялілася.

|| памянш. цялушачка, ✂ і цёлка, ✂.

цяльняшка, ✂, ж. (разм.).

Матроская нацельная кашуля ў сіне-белую палоску.

цяльпук, ✂, м. (разм.).

1. Кароткі тоўсты кавалак дрэва; калодка.

2. Пра нязграбнага непаваротлівага чалавека, дзіця.

цяля, ✂ і цялё, ✂, н.

Дзіцяня каровы, а таксама ласіхі, аленя і некаторых іншых жывёл.

|| памянш. цялятка, ✂.

|| прым. цялячы, ✂.

◊

• Цялячае захапленне (разм.) — занадта бурнае або беспрычыннае захапленне.

• Цялячыя пяшчоты (разм. неадабр.) — празмерная або залішняя сентыментальнасць у праяўленні пачуццяў, ласкі.

цялятнік​¹, ✂, м.

1. Хлеў для цялят.

   • Пабудаваць ц.

2. Таварны вагон, прызначаны для перавозкі жывёлы (разм.).

цялятнік​², ✂, м.

Работнік па догляду цялят.

|| ж. цялятніца, ✂.

цяляціна, ✂, ж.

Мяса цяляці як ежа.

цяміць, ✂; незак. (разм.).

Разумець сэнс чаго-н., разбірацца ў чым-н., кеміць.

• У гэтым пытанні ён цяміць.

|| зак. сцяміць, ✂.