Verbum

цэтлік, ✂, м. (разм.).

Распіска, квітанцыя, паперка.

• Рэгістратары дэлегатаў раздавалі адпаведныя цэтлікі.

|| прым. цэтлічны, ✂.

цэўка, ✂, ж. (спец.).

1. Дэталь перадатачнага механізма цыліндрычнай формы.

2. Прыстасаванне ў выглядзе трубкі, на якое навіваюцца ніткі і якое ўстаўляецца ў чаўнок пры тканні.

3. Косць у назе птушкі паміж галёнкай і пальцамі.

|| прым. цэўкавы, ✂.

цэх, ✂, м.

1. Аддзяленне завода, фабрыкі, занятае якой-н. часткай вытворчага працэсу.

   • Ліцейны ц.
   • Ц. муляраў.

2. Асноўнае вытворчае падраздзяленне прамысловага прадпрыемства, а таксама памяшканне, дзе размешчана такое падраздзяленне.

|| прым. цэхавы, ✂.

цэхаўшчына, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Замкнёнасць у межах сваёй прафесіі, прафесійная вузкасць.

цэцэ, нескл., ж.

Афрыканская жывародная муха, якая корміцца кроўю чалавека і пазваночных і з’яўляецца пераносчыкам соннай хваробы.

цэшка, ✂, ж. (абл.).

Кукарда.

• Шапка з цэшкай.

цюбецейка, ✂, ж.

Маленькая круглая ці вастраверхая ўсходняя шапачка з вышытымі або тканымі ўзорамі.

|| прым. цюбецеечны, ✂.

цюбік, ✂, м.

Мяккая трубачка з металу, пластмасы для мазі, клею, пасты і пад., змесціва якой дастаецца выцісканнем.

• Крэм у цюбіках.

цюбінг, ✂, м.

Металічная ці жалезабетонная пліта ў выглядзе сегмента, якая з’яўляецца часткай воданепранікальнага мацавання шахт і тунэляў.

|| прым. цюбінгавы, ✂.

цюк​¹, ✂, м.

Вялікі мяккі скрутак чаго-н., звычайна ў упакоўцы; вялікая звязка чаго-н.

• Ц. сена.

|| памянш. цючок, ✂.

|| прым. цюкавы, ✂.

• Цюкавое сена (у цюках).